۱۴ . روغن زدن: نهایی مرحله از عملیات دباغی که در محفظه آبیرنگ انجام میگیرد، قبلی از خشک کردن چرم، روغن زدن میباشد . چرم رنگ گردیده سخت و غیرقابل انعطاف میباشد . به این ترتیب لازم است تا با روغن زدن به آن خواصی مانند: نرمی و لطافت، مقاومت در برابر آب، خودداری از نفوذ گرما، قابلیت کشش و بازتر شدن و ارتقا وزن به آن داده شود .
۱۵ . خشک کردن: خارج کردن مقادیر بسیار آب مو جود در چرم .
۱۶ . تکمیلکاری: یا پرداخت نهایی، چرم برای عرضه و فروش آماده میشود . تکمیلکاری عبارت میباشد از سلسله عملیاتی که در خاتمه روند دباغی انجام میگیرد .
۱۷ . اندازهگیری: واحد فروش چرم فوت مربع برای چرمهای خط مش سبک و سنگین، و کیلوگرم برای چرمهای زبره میباشد .
در مسئله ساخت فرآوردههای پوستی، شهرهایی مانند مشهد، شاندیز، بجنورد، قوچان و شیروان در استان خراسان و شهر اصفهان دارای اسم و رسم میباشند و زیباترین چاروقها در بجنورد، قوچان، ماسوله، زنجان، مهاباد و سردشت تولید میشود . ضمن آنکه شهر تهران هم مهم ترین راس ساخت تولیدات تکمیلی چرمی می باشد و نیز آنکه کارگاههای متعددی در این شهر به تهیه و تنظیم و ارائه تولیدات چرمی شامل نقاشی، خطاطی و حکاکی روی چرم با استعمال از چرمهای سبک - یعنی چرمهای تهیه گردیده از پوست گوسفند و بز - می پردازند .
چاروقدوزی
گونهای دیگر از پایپوشهای قدیمی با بندها یا این که تسمههای بلند هست که بندهای آن را به بدور ساق پا میپیچند . در سالهای اخیر ایجاد آن فراوان ناچیز گردیده و بخش اعظم جنبه دکوری دارد . چارق به دو صورت پاشنهدار (که متاثر از کفشهای فرنگی پاشنه بلند است) و پشت بسته سنتی ایجاد میگردد . مهمترین ماده مصرفی چارق چرم هست . شیوه و کف چارق از چرم یک تکه برش خورده و قالببندی می شود و با فشار قالب را در چرم قرار میدهند و آن را در هوای آزاد می گذارند . فشار ناشی از قالب سبب جدا از هم شدن قسمت کف از رویکرد چارق میگردد . سپس از بیرون کردن قالب، تسمهها یا بندها را به چارق متصل می نمایند و به تزئین قسمتهای مختلف آن (به غیر از کف) می پردازند . طرحهایی که برای تزئین از آن استفاده می شود عبارتند از طرحهای گل بادامی، سه گلی، چهار گلی و بوتهدار که به فیس ذهنی گلدوزی میشوند . برای تزئین چاروق از منگوله هم استفاده می کنند که معمولاً از فرآورده نخ ابریشم هست .
کاربرد
اشکال چرم در صنایع چرم کشور ایران چهار تقسیم بندی برای چرم وجود دارد .
چرم در رنگها و جنسهای مختلفی در بازار موجود می باشد؛ گونه های چرم را می بضاعت به چهار نوع چرم گوسفندی، چرم بزی، چرم گاوی، چرم گاومیش تقسیم بندی کرد؛ در صنعت های چرم کشورایران هم همین تقسیم بندی را برای چرم وجود دارااست .
چرم گاوی عمده در صنعت های کیف و کفش، مبلمان و دکوراسیون به کارگیری می شود .
چرم بزی در تهیه و تنظیم ی جیر و ایجاد کیف های کوچک خیس استفاده می شود .
چرم گوسفندی چرمی نازک هست که در صنعت پوشاک چرمی استفاده می شود و در مورد ها یگانه آستر کیف هم می تواند باشد .
چرم گاومیش بدلیل قطور بودن در تهیه و تنظیم کمربند کاربرد بیشتری دارااست .
کالا
چرم هم به سه دسته ی:
۱-چرم اشبالت
۲-چرم
میلینگ
۳-چرم شرانگ تقسیم بندی می شود .
چرم اشبالت، به عبارتی چرم گاوی میباشد که هر دو سوی آن پرز دار می باشد .
چرم میلینگ، چرم گاوی یا این که بزی یا گوسفندی میباشد که یک طرف آن صاف و طرف دیگر آن پرز دار است .
چرم شرانگ هم همان چرم گاوی است که بافت طبیعی داراست .
چرم مرغوب چرمی هست که خوب دباغی گردیده باشد، با حریق دیرتر بسوزد، در فیس تر شدن بوی بدی نداشته باشد، چرمی که پوسته پوسته نشود، شوره نزند و بوی تن را به خود نگیرد .چرم در حالتی که مرغوب باشد نیازی به محافظت خاصی ندارد و تا سالها قابل به کارگیری است .لازم به ذکر هست نباید چرم را به خشکشویی داد یا باطن اتومبیل لباسشویی انداخت .حتی از ظاهر چرم نیز میتوان به مرغوب یا غیر مرغوب بودن آن پی برد، هرچند گهگاه در قضیه برخی چرم ها مقداری مشقت بار می باشد .چرم مرغوب را میتوان از بو، پشت چرم، برش و تراز زمان آن تشخیص داد , بوی چرم سوخته گردیده بایستی مشابه بوی گیسو سوخته گردیده باشد , چرم در کل سه لایه است: لایه ی بیرونی که صاف است، لایه ی میانی که مغز چرم است و لایه ی داخلی که پرز دار است . این سه لایه چه بسا در چرم های اشبالت و دیگر انواع چرم قابل رؤیت و تشخیص هست .
واحد میزان گیری چرم “پا” یا این که “فوت” می باشد که به مقدار ی یک مربع ۳۰×۳۰ می باشد .(
بعضی اشخاص یک مربع ۲۸×۲۸ در نظر می گیرند(